Song d'automne*

Titanic, Courtesy of Paramount Pictures and 20th Century Fox.

του Γεωργίου Ι. Αναστασόπουλου

Το κέφι είχε απογειωθεί στο ζενίθ. Η σαμπάνια έρρεε άφθονη. Η ορχήστρα έπαιζε ένα βιεννέζικο βαλς και τα ζευγάρια εντυπωσίαζαν με τις καταπληκτικές τους φιγούρες. Ήταν εκείνη η στιγμή που ακούσθηκε η κακόφωνη βραχνή στριγκλιά της σειρήνας του πλοίου. Τα φώτα αναβόσβησαν για δευτερόλεπτα, η ορχήστρα σταμάτησε καθώς και οι χορευτές. Διέκρινες στο βλέμμα των περισσοτέρων μια έκδηλη έκφραση απορίας, ενώ κάποιοι μουρμούριζαν δυσανασχετώντας για την άγαρμπη διακοπή του υπέροχου πάρτι. Πότε-πότε την σιωπή διέκοπταν μερικά χαχανιτά από κάποια ζευγαράκια που εξακολουθούσαν να χαριεντίζονται στο σκοτεινότερο μέρος της αίθουσας απολαμβάνοντας την σαμπάνια τους, και αδιαφορώντας για την γενικότερη αναστάτωση. Δεν πέρασαν παρά μερικά δευτερόλεπτα και από τα μεγάφωνα ακούσθηκε η φωνή του καπετάνιου:

«Φίλες και φίλοι, αγαπητοί μας επιβάτες, σας μιλάει ο καπετάνιος σας. Με συγχωρείτε που αναγκάζομαι να διακόψω το υπέροχο πάρτι σας, αλλά οι στιγμές είναι κρίσιμες. Δεν πρέπει όμως να ανησυχείτε. Σε συνεργασία με τον αντιπλοίαρχο και τον μηχανικό κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αποφύγουμε τον κίνδυνο. Το πλήρωμα είναι ικανό για να αντιμετωπίσει την κατάσταση. Έχουμε ήδη ενημερώσει τα περιπλέοντα πλοία, που δεσμεύθηκαν να μας βοηθήσουν αν χρειασθεί. Μην ανησυχείτε, τα μέλη ης ορχήστρας, τα γκαρσόνια και όλο το προσωπικό θα συνεχίσουν να σας εξυπηρετούν όπως και πριν. Δεν θέλουμε να νοιώσετε ούτε μία στιγμή άβολα και θα κάνουμε το ανθρωπίνως δυνατόν για να μπορέσετε να συνεχίσετε απρόσκοπτοι το πάρτι σας.»

Το μήνυμα τελείωσε. Ο μαέστρος γύρισε προς την ορχήστρα και με ένα νεύμα του ξεκίνησαν από το σημείο που είχαν μείνει. Τα ζευγάρια ξεκίνησαν να λικνίζονται στο ρυθμό του βαλς. Ήταν προφανές όμως πως το κέφι είχε χαθεί. Η ανεμελιά που πλημμύριζε τη αίθουσα πριν λίγα λεπτά είχε εξανεμισθεί. Κάποια ζευγάρια σταμάτησαν τον χορό και γύρισαν ανήσυχα στα τραπέζια τους. Τα γκαρσόνια έτρεξαν να τους ξαναγεμίσουν με σαμπάνια τα ποτήρια. Κάποιοι πιο περίεργοι βγήκαν έξω για να μάθουν τι συμβαίνει. Ένας σιγανός, ψίθυρος ανησυχίας άρχισε να διαδίδεται στην αίθουσα. Κυκλοφορούσαν φήμες για...

Ζητείται ελπίδα...Δύο, πιθανά, εναλλακτικά σενάρια

Προβληματισμένος ιδιαίτερα με το πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται, δυναμικά μέρα με τη μέρα, καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, προσπαθώ να αναλύσω την ιδιαίτερα αρνητική τρέχουσα συγκυρία, ευελπιστώντας να διακρίνω αν υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα διεξόδου από την κρίση, που θα σημάνει και την απαρχή για τη σωτηρία της χώρας.

Ανεξαρτήτως του ποιος προηγείται στις δημοσκοπήσεις, αλλά με δεδομένη την διαμόρφωση του διπόλου ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, πρακτικά έχουμε να αντιμετωπίσουμε δύο σενάρια: 

Σενάριο Α.

18 Ιουνίου 2012: Επικράτηση της ΝΔ, χωρίς αυτοδυναμία. 

Η ΝΔ, εύκολα ή δύσκολα, θα σχηματίσει κυβέρνηση σε συνεργασία με κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ ή τη Δημιουργία Ξανά-Δράση, αν εισέλθει στη Βουλή, και πιθανότατα να εξασφαλίσει και την ανοχή ή και τη συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. 

Η κυβέρνηση αυτή θα κληθεί να εφαρμόσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, που θα βγάλουν την χώρα από το μονοπάτι της καταστροφής. Δηλαδή, κλείσιμο ΔΕΚΟ και δημοσίων φορέων, απολύσεις ΔΥ, πραγματική απελευθέρωση επαγγελμάτων, αναμόρφωση εργασιακής και ασφαλιστικής νομοθεσίας. 

Πιστεύετε πως αυτή η ΝΔ είναι σε θέση να πράξει τα ανωτέρω; 

Όχι, γιατί απλούστατα αν τολμήσει να προχωρήσει τα συνδικάτα και οι νέοι πατρόνες τους, θα ξηλώσουν όχι μόνο τα μάρμαρα του Συντάγματος αλλά και της Βουλής συθέμελα. Επιπλέον, η ΝΔ ούτε πιστεύει σε, ούτε έχει προγραμματίσει τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Αντίθετα, ο αρχηγός της στις πρόσφατες νέες προτάσεις του για την οικονομία, ανάμεσα σε ένα καταιγισμό υποσχέσεων, μίλησε για εφεδρεία διάρκειας 4 ετών (!) για τους ΔΥ, ασαφείς αποκρατικοποιήσεις και ουδεμία μεταρρύθμιση στην αγορά. Εξ' άλλου δεν έχουν περάσει παρά μερικές εβδομάδες από τότε που...