Απελευθέρωση επαγγελμάτων. Η "επόμενη μέρα"

του Δρ. Γεωργίου Ι. Αναστασόπουλου [1]

Ανάμεσα στις θρυλούμενες μεταρρυθμίσεις, που αργά ή γρήγορα θα επιβληθούν και στην χώρα μας, περιλαμβάνεται και η περίφημη απελευθέρωση επαγγελμάτων. Τα πλεονεκτήματα της είναι πολλά και  προφανή:

• Αύξηση του ανταγωνισμού, άρα και 
• πτώση των τιμών για τους τελικούς καταναλωτές, 
• παροχή δυνατοτήτων απασχόλησης σε πολλούς νέους που μέχρι σήμερα ήσαν αποκλεισμένοι από συγκεκριμένα επαγγέλματα ή που, για να μπορέσουν να δραστηριοποιηθούν, έπρεπε να καταβάλουν υπέρογκα «μαύρα» ποσά σε ενδιάμεσους ή μεσάζοντες, 
• καταπολέμηση της γραφειοκρατίας και, ενίοτε, της διαφθοράς και του λαδώματος στην διαδικασία «αδειοδότησης» και 
• κατάργηση της πάσης φύσεως στεγανών και τεχνικών εμποδίων στην άσκηση του επαγγελματικού επιχειρείν. 

Όσο όμως αναγκαία κι αν κρίνεται για την εξυγίανση της «πιάτσας» των επαγγελμάτων η εξάλειψη στρεβλώσεων δεκαετιών και η λειτουργία σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς, τόσο προσεκτική θα πρέπει να είναι η εφαρμογή της για την αποφυγή μιας σειράς ανεπιθύμητων παρενεργειών. Ως παράδειγμα ανεπιθύμητων παρενεργειών θα μπορούσαμε να αναφέρουμε:

• Την εκδήλωση φαινομένων καιροσκοπισμού, 
• την δραστηριοποίηση στα επαγγέλματα, που ανοίγουν, ευκαιριακών τυχοδιωκτών του «ό,τι δηλώσεις είσαι», 
• την πιθανότητα φαινομένων «αρπαχτής» και επιχειρηματικής ασυδοσίας και 
• την υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών ή προϊόντων. 

Οι παρενέργειες αυτές μπορεί να αποτελέσουν λογικό επακόλουθο μιας απελευθέρωσης επαγγελμάτων χωρίς σχεδιασμό, χωρίς διαδικασίες και κυρίως υπό την πλήρη απουσία κανόνων δεοντολογίας που θα προστατεύουν το καταναλωτή αλλά και τους ευσυνείδητους επαγγελματίες.

Δεδομένης της κυβερνητικής αβουλίας και αδιαφορίας να σχεδιάσει τα απαιτούμενα βήματα για μια ομαλή απελευθέρωση της αγοράς των επαγγελμάτων, σε συνδυασμό με τις κλιμακούμενες –προς αυτή την κατεύθυνση- πιέσεις της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ., αποτελεί κοινή, πλέον, πεποίθηση πως θα οδηγηθούμε, όπως και στα υπόλοιπα μέτωπα των μεταρρυθμίσεων, σε ένα καταιγισμό νομοθετικών πράξεων της τελευταίας στιγμής, όπως αυτά που συντάχθηκαν «στο ποδάρι» και κατατέθηκαν «νύχτα» στη Βουλή, που θα απελευθερώνουν τα επαγγέλματα «εδώ και τώρα», χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις και πάνω απ’ όλα χωρίς καμία πρόνοια για την «επόμενη μέρα».

Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως...

Θέλω να γνωρίσω τον δημόσιο υπάλληλο που του πληρώνω τον μισθό

του Γεωργίου Ι. Αναστασόπουλου*

Σήμερα παρέλαβα ένα από τα εκκαθαριστικά που απέστειλε η εφορία για τα έκτακτα τέλη που αποφασίσθηκαν τον Ιούλιο. Ο συνολικός λογαριασμός ανέρχεται στα 1500 ευρώ. Συμπεριλαμβανομένης της εισφοράς ελεύθερων επαγγελματιών, thank God! (Δυστυχώς, ως μηχανικός συμπεριλαμβάνομαι στους, κατά τον κο Πάγκαλο, κλέφτες, και φυσικά πρέπει να πληρώσω για τα αμάρτηματά μου κυρίως για το να μην ακούσω τον πατέρα μου και να έχω διορισθεί στο δημόσιο, όταν ακόμη προλάβαινα! Ήθελα να κάνω δική μου εταιρεία...στην Ελλάδα....ο βλαξ!). 

Επίσης, ακόμα πληρώνω, με δόσεις, τις έκτακτες εισφορές και τις περαιώσεις που έλαβα στις αρχές της χρονιάς. Συν τον αυξημένο φόρο εισοδήματος, συν τον αυξημένο ΦΠΑ, συν τα αυξημένα τέλη κυκλοφορίας συν, συν, συν!

Σε λίγο αναμένω και τη νέα λυπητερή εκτάκτου τέλους "σταδιακής δήμευσης" ακινήτων μέσω του λογαριασμού της κρατικοποιημένης ΔΕΗ. 

Αν κανείς προσθέσει όλα τούτα τα χαράτσια προκύπτει ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, που αντιστοιχεί στον μέσο ετήσιο βασικό μισθό ενός δημοσίου υπαλλήλου! 

Δεδομένου ότι δεν διαθέτω κάποια ιδιαίτερη, μην πω στοιχειώδη, ευφυΐα (όπως απεδείχθη και νωρίτερα με τις επαγγελματικές μου επιλογές) με καθυστέρηση κατάλαβα το σατανικό σχέδιο του ΠΑΣΟΚ: Κάθε ιδιώτης, κάθε ελεύθερος επαγγελματίας οφείλει να υιοθετήσει από έναν (τουλάχιστον) δημόσιο υπάλληλο τον οποίο και θα συντηρεί πληρώνοντας του τον μισθό του! Κάτι σαν το πρόγραμμα της Actionaid όπου ο φιλάνθρωπος γίνεται εικονικός ανάδοχος ενός φτωχού παιδιού μιας τριτοκοσμικής χώρας, του οποίου πληρώνει τα μηνιαία έξοδα και τακτικά λαμβάνει κάποιες φωτογραφίες του. 

Η διαφορά με το πρόγραμμα της Actionaid είναι πως ο δημόσιος υπάλληλος, που έχω "υιοθετήσει", μου κοστίζει αρκετές χιλιάδες ευρώ τον χρόνο, έναντι των 22 ευρώ, μηνιαίως, της φιλανθρωπικής οργάνωσης. 

Επίσης, ουδείς δεν φιλοτιμείται να μου αποστείλει έστω και μια φωτογραφία του δημοσίου υπαλλήλου που μισθοδοτώ! Είναι κρίμα να μου στερούν την δυνατότητα να γνωρίσω το άνθρωπο που συντηρώ! Εδώ μοιράζομαι τον μισθό μου μαζί του, γιατί να μην μοιρασθούμε τις χαρές και τις λύπες μας; Γιατί να μην γνωρίσω την οικογένειά του, αν υπάρχει, να δω αν τα λεφτά μου πιάνουν τόπο στην μόρφωση των παιδιών του και να τσοντάρω και κάτι παραπάνω αν χρειασθεί βρε αδερφέ!

Άνθρωποι είμαστε!

ΥΓ. Θέλω θερμά να ευχαριστήσω την κυβέρνηση που περικόπτοντας και τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων δεν θα με επιβαρύνει περαιτέρω τον ερχόμενο χρόνο...Εκτός και αν ο "δικός μου" πάρει προαγωγή ή κανά έκτακτο επιδοματάκι!

----------------------------------

* Διδάκτορος - που να μην έσωνα- Μηχανολόγου Μηχανικού, άρα Ελευθέρου Επαγγελματία άρα "κλέφτη" κατά τον κο Πάγκαλο. Merci!

Στο προσκλητήριο ΑΠΩΝ!

Την ώρα της καταιγίδας ο καπετάνιος κρύβεται στο πιο σκοτεινό αμπάρι...
Αξιολύπητος μαϊντανός μιας πανικόβλητης -πλέον- συμμορίας πειρατών που εδώ και 30 χρόνια έχουν καταλάβει το καράβι οδηγώντας το κατ' ευθείαν στις ξέρες.

Όλη η Κεϋνσιανή πολιτική σε 1 σκίτσο!