Απαισιόδοξη προοπτική

Γιατί ο τόπος τούτος δεν έχει, σχεδόν, καμμία ελπίδα:

Ακόμη και αν για κάποια περίοδο υπάρξει συνετή κυβέρνηση, που θα μπορέσει να ανατάξει την οικονομία, σίγουρα θα βρεθεί στη συνέχεια ένας λαοπλάνος αγύρτης λαϊκιστής που θα τα υποσχεθεί όλα, θα πάρει την εξουσία και θα τα διαλύσει όλα. Και δεδομένου ότι η καταστροφή επιτυχγάνεται πολύ πιό γρήγορα από την ανάπτυξη, είναι προφανές πως η χώρα θα διέρχεται μια συνεχή κρίση...

Το"σχεδόν" της πρώτης φράσης αφορά σε δύο περιπτώσεις:
1. Την περίπτωση πεφωτισμένης δεσποτίας, που δεν έχει εφαρμογή σε μας* και
2. Την, από σπόντα, συμμετοχή σε μια πλήρως ομοσπονδιοποιημένη Ευρώπη, που θα μας βάλει τα 2 πόδια σε ένα παπούτσι, και θα μας κάνει "ανθρώπους" θέλουμε δεν θέλουμε, κάτι που όμως δεν προβλέπεται για το εγγύς μέλλον.

Άρα, μην περιμένετε πολλά από το μέλλον και εφοδιάστε τα παιδιά σας με τα απαραίτητα προσόντα για να ανταγωνιστούν και να διαπρέψουν στο εξωτερικό.

*Αυτός που ανακάλυψε το ποδήλατο δεν συνεπάγεται ότι είναι και ο καλύτερος ποδηλάτης...Το αυτό ισχύει και γι'αυτούς που ανακάλυψαν τη δημοκρατία (αν είμαστε οι ίδιοι και οι αυτοί, που σηκώνει άλλη, μεγάλη, κουβέντα)...