Η ζωή τραβάει την ανηφόρα

Μια ματιά της καθημερινότητας από την πρόσφατη επίσκεψή μου στο Rio de Janeiro (επιλέξτε την φωτό για μεγέθυνση).

Δείτε κι άλλες φωτογραφίες:...

Εκτός συστήματος

Gabriel Pacheco, El llanto, Mexico 2007

Αρκετοί φίλοι μου σχολιάζουν πως είμαι "υπερβολικός" και "μονόπλευρος" στις τοποθετήσεις μου περί κρατισμού και ανάγκης δραστικής μείωσης κράτους/ΔΕΚΟ και απολύσεων ΔΥ.

Απαντώ, πως αυτές δεν είναι οι μόνες μου προτάσεις για την έξοδο από την κρίση. Μπορείτε να μελετήσετε την συνολική μου πρόταση όπως διατυπώνεται στο βιβλίο μου "Δέσμιοι του Κρατισμού, 2009-2012, Το Ημερολόγιο της Αυτοκαταστροφής" που σας δίνεται η δυνατότητα να κατεβάσετε εντελώς δωρεάν από εδώ: http://bit.ly/NYaXZT

Η επιμονή μου στην ανάγκη δραστικής μείωσης κράτους/ΔΕΚΟ/ΔΥ οφείλεται στο ότι ενώ αποτελεί κρίσιμη παράμετρο και πιθανότατα ικανή και αναγκαία συνθήκη για την πολυπόθητη ανάκαμψη και έξοδο από την δίνη της κρίσης, -σχεδόν- ουδείς (πολιτικός, δημοσιογράφος, διανοητής ή σχολιαστής) ασχολείται με αυτές τις "λεπτομέρειες" και όλοι "περί άλλων τυρβάζουν". Και "σφυρίζουν αδιάφορα" ακριβώς για να μην θίξουν τα συμφέροντα των "εντός του συστήματος" προνομιούχων κρατικοδίαιτων, με τους οποίους συγχρωτίζονται εδώ και δεκαετίες, με αποτέλεσμα να πληρώνουν τον λογαριασμό οι "εκτός του συστήματος" του ιδιωτικού τομέα.

Δεν έκανα εγώ των διαχωρισμό των Ελλήνων πολιτών σε "πατρίκιους" του δημοσίου τομέα και "πληβείους" του ιδιωτικού. Τον έκαναν αυτοί που με τις πολιτικές τους άπλωσαν ένα δίχτυ προστασίας, επιλεκτικά, πάνω από τον δημόσιο τομέα, αφήνοντας στην τύχη της κρίσης και της ύφεσης τους υπολοίπους Έλληνες. Όπως ακριβώς έπραττε το κόμμα -ένα είναι το κόμμα- με τη νομενκλατούρα του και το λαουτζίκο επί Σοβιετίας. 

Οι "εντός του συστήματος" είναι αυτοί που χώρισαν σε δυο κατηγορίες του Έλληνες...
Είναι αυτοί, που μονόπλευρα οδήγησαν μόνο μια μερίδα εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων στα ταμεία ανεργίας και την εξαθλίωση.
Είναι αυτοί, που με τις εξοντωτικές φορολογικές πολιτικές τους ξαπόστειλαν τις επιχειρήσεις μας σε "Βουλγαρίες", "Κύπρους" κλπ.
Είναι αυτοί, που ενώ δαιμονοποιούν στοχοποιώντας τους -ενίοτε- φοροδιαφεύγοντες (π.χ. ελεύθερους επαγγελματίες) κωφεύουν, προκλητικά, στην, επίσης αφορολόγητη, διαφθορά που "συμπληρώνει" (sic) τα εισοδήματα των εκλεκτών τους ΔΥ.
Πολιτικοί, συντεχνίες, αργόμισθοι συνδικαληστές, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες ...Αυτοί είναι οι "εντός του συστήματος", που χώρισαν την Ελλάδα στα δύο... Όχι σήμερα, αλλά εδώ και δεκαετίες... Πλησιάζει όμως η ώρα που θα "λουστούν" και οι ίδιοι τις συνέπειες των ανεύθυνων και απερίσκεπτων πολιτικών τους...Θα διατηρήσουν μεν προνομιούχο μερίδιο, αλλά όχι στον "πλούτο" που κατασυκοφάντησαν και καταλήστεψαν, αλλά στην "πενία" που συστηματικά καλλιέργησαν. Και μόλις τα κανακεμένα θρεφτάρια τους, καταλάβουν πως το πάρτι τελείωσε μια για πάντα, θα ξεσηκωθούν πρώτα αυτά για να τους "λιντσάρουν", αναζητώντας, απελπισμένα, αμέριμνους "ξενιστές" για να συνεχίσουν την "παρασιτική" ζωή τους.

Θεωρώ ευθύνη μου μια τέτοια κρίσιμη στιγμή για την χώρα μας και τους πολίτες μας να μην σιωπήσω. Γνωρίζω ότι αυτή η απόφαση μου έχει "συνέπειες". Ο λόγος μου δεν θεωρείται "politicaly correct" ακόμη και από τους "συντηρητικούς-φιλελεύθερους" φίλους μου και με οδηγεί στην "απομόνωση". Κάτι σαν μίασμα, που όποιος με συναναστραφεί θα μολυνθεί...να κάτι σαν το νεοφιλελευθερισμό, ένα πράγμα!

Γνωρίζω όμως, ότι λέγω την αλήθεια, χωρίς καμία κομματική εξάρτηση ή προκατάληψη. Το γνωρίζουν κι αυτοί, που τους "ξινίζουν τα μούτρα" με όσα λέγω και γράφω. Θίγονται "καταστάσεις" και "ισορροπίες". "Ξεβολεύονται" με μια κουβέντα.

Η αλήθεια όμως και η ελευθερία δεν μπορούν να κάνουν κακό, δεν μπορούν να βλάψουν κανέναν, παρά μόνο κατεστημένες απόψεις και συμφέροντα που υπηρετούνται (συνειδητά ή ασυνείδητα) από συμβιβασμένους παίκτες και υποτακτικούς του συστήματος.

Ο καθείς κάνει τις επιλογές του.

Καλώς ή κακώς, έχω επιλέξει να βρίσκομαι "εκτός συστήματος"...

Και... νοιώθω υπέροχα!

Καλημέρα σας...