Ρίσκα και πραγματικότητες στην διαπραγμάτευση για το χρέος

Του Γιώργου Αναστασόπουλου*

Καλές οι επιθυμίες, και οι προεκλογικές στρατηγικές του καθενός πικραμένου, αλλά όποιος ξέρει από negotiation strategies, γνωρίζει πως για να διαπραγματευθείς επιτυχώς κάτι ιδιαίτερα σοβαρό πρέπει να δείξεις αποφασισμένος για όλα τα ενδεχόμενα, και να καταφέρεις να πείσεις το άλλο μέρος ότι όντως είσαι αποφασισμένος να πάρεις το ρίσκο των συνεπειών των πράξεών σου.

Οι κυβερνήσεις των τελευταίων 3 ετών το μόνο που διαπραγματευόταν, μέχρι τώρα, ήταν το πως να μην θιγούν τα συμφέροντα των συντεχνιών, ΔΕΚΟ και ΔΥ και το πως να ακυρωθούν ή να ελαττωθεί η ένταση των μεταρρυθμίσεων, αντικαθιστώντας τες με ισοδύναμα ύφεσης, ανεργίας, φόρων, χαρατσιών κι εντέχνων δημεύσεων καταθέσεων και περιουσιών.

Αν η Αξιωματική Αντιπολίτευση πράγματι σχεδιάζει μια συνολική και οριστική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και των όρων του, πρέπει να δείξει αποφασισμένη ότι αν χρειαστεί θα επιστρέψει ακόμη και στη δραχμή, προκαλώντας απρόβλεπτη αναστάτωση κι επιπτώσεις στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Μόνο που για να γίνει πιστευτή θα πρέπει να δείξει πως...
είναι ΟΝΤΩΣ αποφασισμένη να το πράξει, τραβώντας το σκοινί μέχρι τέλους...

Έλληνες πολιτικοί δεν μας έχουν συνηθίσει μέχρι σήμερα, σε παρόμοιες διαπραγματευτικές τακτικές...(όχι λόγω σύνεσης, αλλά λόγω ανικανότητος και, κυρίως, δειλίας). Και η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ δεν με πείθει αν πρόκειται περί ενός καλά μελετημένου σχεδίου ή είναι αποτέλεσμα μιας συναισθηματικής έξαρσης εθνικοσιαλιστικού πατριωτισμού άμαθων πρωτάρηδων - μαθητευόμενων μάγων.

Αν όμως πρόκειται περί συνειδητού σχεδίου, σε μια τέτοια επαγγελματική παρτίδα πόκερ οι διαπραγματευτές (πρέπει να) κρατάνε τα χαρτιά τους κλειστά και η προεκλογική περίοδος και ο πληθωρισμός δηλώσεων, που συνεπάγεται, δεν βοηθά, εν γένει, σ' αυτό.

Πάντως, η άκριτη κινδυνολογία και η σφοδρή, επί του θέματος, επίθεση της κυβέρνησης είναι άθελά της υποβοηθητική για το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ (επαναλαμβάνω, αν όντως υπάρχει τέτοιο σχέδιο) με την έννοια πως διευκολύνει στο να πεισθούν οι ξένοι (ΕΕ/ΔΝΤ) πως μάλλον η Αξιωματική Αντιπολίτευση στην Ελλάδα εννοεί τα όσα λέγει.

Δεν ξέρω αν η ηγεσία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει το σχέδιο, τις γνώσεις και την στρατηγική να πράξει αυτό που υπόσχεται...Και προπάντων τα κότσια να πάρει τα ρίσκα και τις συνέπειες, σε περίπτωση αποτυχίας, που συνεπάγεται μια τέτοια απόφαση!

Οι εξελίξεις θα το δείξουν και μάλιστα σύντομα.

Ίσως, τελικά, να μην χρειάζεται να ελπίζουμε σε κωλοτούμπα...

--------------------------
*Από τη σελίδα του Ανδρέα Ανδριανόπουλου: http://www.andrianopoulos.gr/0000000000/index.html