Του Γιώργου Αναστασόπουλου*
Καλές οι επιθυμίες, και οι προεκλογικές στρατηγικές του καθενός πικραμένου, αλλά όποιος ξέρει από negotiation strategies, γνωρίζει πως για να διαπραγματευθείς επιτυχώς κάτι ιδιαίτερα σοβαρό πρέπει να δείξεις αποφασισμένος για όλα τα ενδεχόμενα, και να καταφέρεις να πείσεις το άλλο μέρος ότι όντως είσαι αποφασισμένος να πάρεις το ρίσκο των συνεπειών των πράξεών σου.
Οι κυβερνήσεις των τελευταίων 3 ετών το μόνο που διαπραγματευόταν, μέχρι τώρα, ήταν το πως να μην θιγούν τα συμφέροντα των συντεχνιών, ΔΕΚΟ και ΔΥ και το πως να ακυρωθούν ή να ελαττωθεί η ένταση των μεταρρυθμίσεων, αντικαθιστώντας τες με ισοδύναμα ύφεσης, ανεργίας, φόρων, χαρατσιών κι εντέχνων δημεύσεων καταθέσεων και περιουσιών.
Αν η Αξιωματική Αντιπολίτευση πράγματι σχεδιάζει μια συνολική και οριστική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους και των όρων του, πρέπει να δείξει αποφασισμένη ότι αν χρειαστεί θα επιστρέψει ακόμη και στη δραχμή, προκαλώντας απρόβλεπτη αναστάτωση κι επιπτώσεις στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Μόνο που για να γίνει πιστευτή θα πρέπει να δείξει πως...
Αναρτήσεις
