Φίλοι μου, οι τελευταίες μου κουβέντες γι' απόψε (και πιθανότατα για πολύ καιρό):
Αν επιλεγεί το ΟΧΙ από την πλειοψηφία του λαού θα είναι κάτι απόλυτα σεβαστό και διδακτικό ταυτόχρονα. Όπου, εξ' άλλου, δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος. Θα πάρει ο λαός το μάθημά του με την μέθοδο του πόνου και όχι της λογικής. Η εμπειρική μάθηση αποτελεί μια κλασσική μέθοδο απόκτησης γνώσης, ιδίως όταν η μετάδοση της γνώσης δεν είναι εφικτή με την χρήση άλλων τεχνικών (λογική, επαγωγική κλπ).
Παρακαλώ μόνο, για τα όποια δεινά ακολουθήσουν, στην περίπτωση που επικρατήσει το ΟΧΙ, οι όποιες ευθύνες δεν θα πρέπει να αποδοθούν σε τρίτους, παρά μόνο σε όσους το επιλέξουν. Η αποποίηση ευθυνών δεν νομίζω να αρμόζει σε ελεύθερους πολίτες. Κάθε επιλογή, σε προσωπικό, επαγγελματικό και εθνικό επίπεδο σαφώς κι έχει κόστος. Και πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να το αναλάβουμε αν η επιλογή μας αποδειχθεί λανθασμένη.
Αν πάλι επικρατήσει το ΝΑΙ, γνωρίζουμε ότι η επόμενη περίοδος θα είναι μια πολύ δύσκολη και οδυνηρή περίοδος, χωρίς 100% εξασφαλισμένη επιτυχία, αλλά αυτό έχει γίνει ήδη συνείδηση σε όσους επιλέγουν το ΝΑΙ, οι οποίοι δεν πετούν στα ροζ σύννεφα των επιθυμιών τους.
Να τονίσω, επίσης, σε όσους ζουν στον δικό τους κόσμο του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας, ότι αύριο διεξάγεται δημοψήφισμα και όχι πολιτικές εκλογές. Άρα με την ψήφο μας δεν τιμωρούμε τον Αντώνη, τον Βαγγέλη ή την Πιπίτσα, αλλά επιλέγουμε το μέλλον της ζωής μας, των παιδιών μας, και των επόμενων γενιών. Ένα μέλλον που είτε θα τοποθετηθεί στο σκληρό, απαιτητικό αλλά ασφαλές περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή σε ένα αβέβαιο και επικίνδυνο περιβάλλον μιας απροσδιόριστης θολής προσδοκίας.
Με αυτό το δημοψήφισμα δίδεται στους Έλληνες η ευκαιρία να γράψουν μια ακόμη μελανή σελίδα στην ιστορία τους, όπως το 1897 με την ήττα από την Τουρκία, το 1922 με την μικρασιατική καταστροφή και το 1945 με τον εμφύλιο. Η επιλογή του ΟΧΙ αύριο θα οδηγήσει αναπόφευκτα όχι μόνο σε οικονομική αλλά και σε εθνική καταστροφή. Δεν θα είναι όμως η πρώτη φορά που ο λαός μας επιλέγει κάτι τέτοιο.
Προσωπικά, εύχομαι πως δεν θα συμβεί...
Από όσα διαβάζω και ακούω δεν ξέρω αν μπορώ και να το ελπίζω...
Καλά μυαλά πατριώτες...
Καλά μυαλά πατριώτες...