Κρίση ή… Ευκαιρία;

Του Δρ. Γεωργίου Ι. Αναστασόπουλου,

Τους τελευταίους μήνες, η χρηματοπιστωτική κρίση έχει μονοπωλήσει το ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο. Οι λόγοι για τους οποίους οδηγηθήκαμε σε αυτήν είναι λίγο-πολύ γνωστοί, ενώ άγνωστα – αλλά εξαιρετικά δυσοίωνα – παραμένουν το εύρος και η διάρκεια των επιπτώσεων, στην παγκόσμια και εγχώρια αγορά. Σε αυτό το εντεινόμενο κλίμα καταστροφολογίας με το συνεχιζόμενο αναμάσημα των αιτιών και την πιθανολογία για τις επιπτώσεις, ελάχιστοι είναι αυτοί που έχουν το θάρρος να αντιταχθούν. Ελάχιστοι είναι αυτοί που τολμούν να εξετάσουν το ζήτημα από μία άλλη πλευρά και που στρέφουν το βλέμμα στην επόμενη μέρα επικεντρώνοντας, με διαύγεια, στις νέες προοπτικές που παρουσιάζονται.

Γιατί – όσο «τολμηρό» κι αν ακούγεται υπό τις παρούσες συνθήκες – υπάρχουν ευκαιρίες. Αρκεί να ανατρέξουμε στη σημασία της λέξης «κρίση». Στην κινέζικη γραφή, η λέξη «κρίση» αποτελείται από δύο συνθετικά: την κρίση και την ευκαιρία. Η κρίση, δηλαδή, για τους Κινέζους έχει διττή σημασία – από τη μία συμβολίζει την αστάθεια και τον κίνδυνο, ενώ από την άλλη αντιπροσωπεύει μία νέα οπτική, μία νέα δυνατότητα. Στην ελληνική γλώσσα, επίσης, η λέξη «κρίση» έχει πολλές σημασίες. Κρίση είναι η κορύφωση μίας παθολογικής κατάστασης, αλλά και η ικανότητα για ανάλυση και εξαγωγή νηφάλιων συμπερασμάτων. Ο συνδυασμός αυτών των ερμηνειών, ίσως θα μπορούσε να είναι και η αρχή, σύμφωνα με την οποία αξίζει να κινηθούμε, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή: ενδελεχής ανάλυση και ψύχραιμη αξιολόγηση, μετεξέλιξη της κρίσης σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης.

Το πρόσφατο παράδειγμα της αποκρατικοποίησης της Ολυμπιακής είναι χαρακτηριστικό. Το μήνυμα από όλη αυτή την ιστορία είναι ότι...