Είναι πραγματικά πολύ πιο πιθανό ν’ αλλάξει κανείς πουκάμισο παρά προφορά! Ιδίως όταν αναγνωρίζει πως η πραμάτεια του στο παζάρι δεν πουλιέται και πως οι πελάτες προτιμούν την άλλη, την πιο ευκολοχώνευτη συνταγή! Ο λαϊκισμός είναι ένας εύκολος δρόμος, πόσο μάλλον όταν κανείς δεν διαθέτει τις αξίες, την υπομονή και το θάρρος να τον αρνηθεί. Να πάει κόντρα στο ρεύμα. Να χαράξει τον δικό του δρόμο. Να κάνει την δική του, μικρή ή μεγάλη επανάσταση!
Ο φόβος, αποτελεί κακό σύμβουλο. Κι ο νους έχει την συνήθεια να σχεδιάζει με βάση το παρελθόν. Να προεκτείνει τις υφιστάμενες εμπειρίες του προσπαθώντας να ερμηνεύσει το παρόν και να προβλέψει το μέλλον. Γι αυτό η καινοτομία είναι δύσκολη. Διότι απαιτεί να πάει κανείς κόντρα στο ρεύμα. Απαιτεί όχι μόνο να φύγεις από το κοπάδι αλλά να πάψεις να σκέφτεσαι σαν το κοπάδι. Επαναστατικός ανασχεδιασμός προκύπτει μόνο μέσω της ανατρεπτικής αλλαγής τρόπου σκέψης και προσέγγισης της πραγματικότητας. Το ρίσκο είναι μεγάλο, αλλά τα οφέλη θεαματικά.
Οι ιδεολογικές αρχές αποτελούν την ηθική της πολιτικής. Πολιτικοί σχηματισμοί χωρίς ξεκάθαρες αρχές και ιδεολογία είναι καταδικασμένοι, αργά ή γρήγορα, σε εκφυλισμό. Ο πολιτικός λόγος οφείλει, με συνέπεια, να εκφράζει την καθαρότητα των πολιτικών αρχών. Οι πολιτικάντικες ντρίπλες και το «χάιδεμα των αυτιών» των εκάστοτε ακροατηρίων, δεν αποτελούν αναπόφευκτες κινήσεις «προσαρμογής» στρατηγικής και πολιτικού «ρεαλισμού», όπως αρέσκονται να αυτοχαρακτηρίζονται, αλλά...
σαφείς παλαιοκομματικές πρακτικές, ακριβώς σαν κι αυτές που πρέπει να αποφεύγει, σαν το διάβολο το λιβάνι, κάθε πρωτοβουλία κινηματικού χαρακτήρα που φιλοδοξεί να φέρει την ανατροπή. Το πολιτικό κατεστημένο δεν ανατρέπεται με «μία από τα ίδια» γαρνιρισμένη με μπόλικο τίποτα, αλλά με σαφείς διαφοροποιήσεις τόσο σε επίπεδο πολιτικής αισθητικής, όσο και σε πρακτικής εφαρμογής, δηλαδή συνέπειας λόγου και πράξεων. Με κοινή συνισταμένη αρχών και πολιτικών που μόνο μια σαφής, ευδιάκριτη και ξεκάθαρη ιδεολογική γραμμή μπορεί να οριοθετήσει.
Οι ενεργοποίηση «νέων» ανθρώπων δεν συνεπάγεται αυτόματα νέες ιδέες και πρακτικές. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει ιδεολογική σύγχυση, ευκαιριακή αντιμετώπιση της επικαιρότητας και διάθεση άμβλυνσης των όποιων οξειών γωνιών υπέρ μιας politically correct διαλέκτου. Τα ανατρεπτικά κινήματα δεν υποχρεούνται να ομιλούν απταίστως την γλώσσα του «matrix» των media και του πολιτικού κατεστημένου. Αντίθετα, οφείλουν να διαθέτουν την ικανότητα οι θέσεις και τα πιστεύω τους να διαπερνούν τα παραμορφωτικά στρώματα του πολιτικού καθωσπρεπισμού και να «στιγματίζουν» τις αναστολές, τις φοβίες και τις αδράνειες της ίδιας της κοινωνίας. Για να το επιτύχουν πρέπει να είναι ιδιαιτέρως αιχμηρά ώστε τα «χτυπήματα» τους να προκαλούν πόνο και αναταραχή στο κατεστημένο και τους εκφραστές του. Ως εκ τούτου είναι προφανές πως οι γωνίες του ανατρεπτικού πολιτικού λόγου οφείλουν να είναι οξείες, και οι αιχμές του τραχιές.
Η υπέρβαση των συστημικών αδυναμιών και των κατεστημένων αντιλήψεων αποτελεί ίσως το μοναδικό στοίχημα που μένει να κερδηθεί...Από αυτούς που φιλοδοξούν να αλλάξουν τούτο τον τόπο. Οι πολίτες διατελούν σε πλήρη σύγχυση. Και λειτουργούν με την λογική του όχλου, αγόμενοι και φερόμενοι από τον κάθε ευφάνταστο ιεροκήρυκα του κρατισμού και ευαγγελιστή του ευδαιμονισμού. Όσο δε αυξάνονται οι φωνές των επίδοξων πολιτικών «σωτήρων» τόσο θα αυξάνονται η σύγχυση, το πανδαιμόνιο και οι «τερατογεννέσεις». Σε αυτό το ιδιαίτερα απεχθές και αβέβαιο σκηνικό μεγιστοποιούνται οι πιθανότητες επιβίωσης των πολιτικών σχηματισμών που θα επιδείξουν σαφή χαρακτηριστικά ασυμβατότητας με το πολιτικό κατεστημένο ήτοι: Καθαρότητας λόγου, ασυμβίβαστης ιδεολογίας, πειθαρχίας και συνέπειας λόγων-πράξεων και σαφήνειας στόχων και πορείας. Και, φυσικά, απέραντης υπομονής…
«Αν είσαι σωστός και το γνωρίζεις, διαλάλησε την γνώμη σου. Ακόμη κι αν αποτελείς μειοψηφία του ενός, η αλήθεια παραμένει πάντα αλήθεια!»
Γκάντι
------------------
* πολίτης της Ελλάδος του 2012.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου