Ζητείται ελπίδα...Δύο, πιθανά, εναλλακτικά σενάρια

Προβληματισμένος ιδιαίτερα με το πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται, δυναμικά μέρα με τη μέρα, καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, προσπαθώ να αναλύσω την ιδιαίτερα αρνητική τρέχουσα συγκυρία, ευελπιστώντας να διακρίνω αν υπάρχει έστω και η παραμικρή πιθανότητα διεξόδου από την κρίση, που θα σημάνει και την απαρχή για τη σωτηρία της χώρας.

Ανεξαρτήτως του ποιος προηγείται στις δημοσκοπήσεις, αλλά με δεδομένη την διαμόρφωση του διπόλου ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, πρακτικά έχουμε να αντιμετωπίσουμε δύο σενάρια: 

Σενάριο Α.

18 Ιουνίου 2012: Επικράτηση της ΝΔ, χωρίς αυτοδυναμία. 

Η ΝΔ, εύκολα ή δύσκολα, θα σχηματίσει κυβέρνηση σε συνεργασία με κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ ή τη Δημιουργία Ξανά-Δράση, αν εισέλθει στη Βουλή, και πιθανότατα να εξασφαλίσει και την ανοχή ή και τη συνεργασία με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. 

Η κυβέρνηση αυτή θα κληθεί να εφαρμόσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, που θα βγάλουν την χώρα από το μονοπάτι της καταστροφής. Δηλαδή, κλείσιμο ΔΕΚΟ και δημοσίων φορέων, απολύσεις ΔΥ, πραγματική απελευθέρωση επαγγελμάτων, αναμόρφωση εργασιακής και ασφαλιστικής νομοθεσίας. 

Πιστεύετε πως αυτή η ΝΔ είναι σε θέση να πράξει τα ανωτέρω; 

Όχι, γιατί απλούστατα αν τολμήσει να προχωρήσει τα συνδικάτα και οι νέοι πατρόνες τους, θα ξηλώσουν όχι μόνο τα μάρμαρα του Συντάγματος αλλά και της Βουλής συθέμελα. Επιπλέον, η ΝΔ ούτε πιστεύει σε, ούτε έχει προγραμματίσει τέτοιες μεταρρυθμίσεις. Αντίθετα, ο αρχηγός της στις πρόσφατες νέες προτάσεις του για την οικονομία, ανάμεσα σε ένα καταιγισμό υποσχέσεων, μίλησε για εφεδρεία διάρκειας 4 ετών (!) για τους ΔΥ, ασαφείς αποκρατικοποιήσεις και ουδεμία μεταρρύθμιση στην αγορά. Εξ' άλλου δεν έχουν περάσει παρά μερικές εβδομάδες από τότε που...
οι υπουργοί της ΝΔ παρέδωσαν τα υπουργεία τους στους υπηρεσιακούς διαδόχους τους, μαζί με τον ανύπαρκτο -μην πω αρνητικό- απολογισμό τους. Αν μελετήσετε, για παράδειγμα, τον απολογισμό του υπουργού της ΝΔ με το πλέον παραγωγικό υπουργείο, του κου Βορίδη, θα διαπιστώσετε το πλήρες "προσκύνημα" της ψευδοφιλελεύθερης παράταξης στα συμφέροντα των συντεχνιών και των συνδικάτων.

Χωρίς μεταρρυθμίσεις και άμεση και σημαντική περιστολή των δημοσίων δαπανών το κυβερνητικό αυτό σχήμα θα κληθεί να καλύψει τις έκτακτες τρύπες του προϋπολογισμού με νέα χαράτσια, που θα επιβληθούν επιπροσθέτως των ήδη αποφασισμένων εισπρακτικών μέτρων, σε ένα εξουθενωμένο από τις φορο-αφαιμάξεις και τις απανωτές εισοδηματικές μειώσεις κοινό. Το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να εξοργίσει τους πολίτες, γιγαντώνοντας το κύμα των καθοδηγούμενων από την αντιπολίτευση "αγανακτισμένων". Έτσι, ο κος Παυλόπουλος θα κληθεί, σε σύντομο χρονικό διάστημα, να καταθέσει την πρότερη πολύτιμη εμπειρία του στον χειρισμό μιας νέας εξέγερσης και πυρπόλησης του κέντρου της Αθήνας. 

Η κατακραυγή θα είναι τέτοια που εντός λίγων μηνών -που μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού- η κυβέρνηση θα πέσει με γδούπο, οδηγώντας τη χώρα σε νέες εκλογές. Εκλογές που ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει με θεαματικά ποσοστά (άνω του 40%) εξασφαλίζοντας την αυτοδυναμία.

Θα μπορέσει, έτσι, να εφαρμόσει απερίσπαστος το πρόγραμμά του για την μετατροπή της Ελλάδος σε μια ιδιότυπου τύπου λαϊκή βαλκανική δημοκρατία, όπου θα ανθίσουν νέα επιχειρηματικά κρατικοδίαιτα τζάκια, χωρίς τις δεσμεύσεις της όποιας Ευρωπαϊκής Ένωσης την οποία θα ξαποστείλουμε εν μέσω αλαλαγμών εθνικής υπερηφάνειας. Η νομιμοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών θα εξασφαλίσει τη άνετη επανεκλογή του καθεστώτος, αλλά και την ενδυνάμωση της φασιστικής και, πιθανώς, τότε εκτός νόμου, Χρυσής Αυγής, ή οποία θα κληθεί να υποκαταστήσει τον ρόλο της άοπλης, πλέον, αστυνομίας και των καταργημένων ΜΑΤ. Μια δε εθνικά υπερήφανη αποχώρησή μας και από το ΝΑΤΟ θα σημαίνει και τον προδιαγεγραμμένο ακρωτηριασμό της Ελλάδος από εθνική τραγωδία που νομοτελειακά θα ακολουθήσει. (Για όσους τα ανωτέρω θεωρηθούν στυγνή κινδυνολογία σας παραπέμπω στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ).

Σενάριο Β.

18 Ιουνίου 2012:   Επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς αυτοδυναμία. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τις άλλες "δημοκρατικές" δυνάμεις, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, θα μπορέσει να συγκροτήσει μια αριστερή κυβέρνηση συνασπισμού. Η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ θα λειτουργήσει ως φρένο στις φαντασιώσεις σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της χώρας, δίνοντάς του και το τέλειο άλλοθι για την μη εφαρμογή του προγράμματός του. Επιπλέον, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ θα λειτουργήσουν ως εξισορροπητικοί μηχανισμοί στα αντι-ευρωπαϊκά ένστικτα των εξτρεμιστικών συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Η πιθανότητα να οδηγηθεί η χώρα εκτός ευρωζώνης, μειώνεται σημαντικά και θα συμβεί μόνο κατόπιν "ατυχήματος" ή "στραβοτιμονιάς".  

Παράλληλα με την εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, που θα σημαίνει και την τρίτη συνεχή εκλογική ήττα της ΝΔ, τα αντανακλαστικά επιβίωσης της δεξιάς θα ενεργοποιηθούν, συνειδητοποιώντας το πόσο γηρασμένο και απωθητικό προϊόν αποτελεί η ΝΔ. Οι διεργασίες στο χώρο της κεντροδεξιάς θα είναι άμεσες, οδηγώντας στην αναδιαμόρφωση των ισορροπιών του χώρου πιθανότατα με την δημιουργία ενός λαϊκοδεξιού εθνικιστικού σχηματισμού, που θα στεγάσει τμήματα της ΝΔ, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, το ΛΑΟΣ και τμήματα των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής. Αντίστοιχα, θα διευκολυνθεί η δημιουργία ενός φιλελεύθερου κεντροδεξιού σχηματισμού στον οποίο θα βρουν στέγη τα υπόλοιπα τμήματα της ΝΔ, στελέχη των ΔΗΣΥ, Δράσης, Φιλελεύθερης Συμμαχίας, Δημιουργίας Ξανά, της "φιλελεύθερης" εκσυγχρονιστικής πτέρυγας του ΠΑΣΟΚ, καθώς και πολλοί ανένταχτοι κεντρογενείς.

Στο οικονομικό μέτωπο και δεδομένης της κρατικιστικής προσήλωσης και των τριών συγκυβερνώντων κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) καθώς και της άμεσης διασύνδεσης τους με συνδικάτα και συντεχνίες οι όποιες μεταρρυθμίσεις επιχειρηθούν θα "περάσουν" σχετικά αναίμακτα. Μόνο, που η εξάρτηση αυτή από τον στενό πυρήνα του δημοσίου δεν θα επιτρέψει να αποφασιστούν οι βαθιές τομές που απαιτούνται για την μείωση του στενού κι ευρύτερου δημοσίου τομέα, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε νέους φόρους, θεαματικές αυξήσεις στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και έκτακτες εισφορές. Ο κόσμος θα ξεσηκωθεί και το αριστερό περιτύλιγμα του κυβερνητικού σχηματισμού θα τσαλακωθεί ανεπανόρθωτα. Για πρώτη φορά οι προτάσεις της αριστεράς θα απομυθοποιηθούν και τα προοδευτικό προσωπείο της θα καταπέσει, αποκαλύπτοντας το αποκρουστικό της πρόσωπο. Η πτώση και αυτής της κυβέρνησης θα είναι θέμα μηνών, αλλά αυτή φορά το διάδοχο σχήμα θα είναι ένα απενοχοποιημένο κεντροδεξιό φιλελεύθερο κόμμα, που θα κληθεί, απερίσπαστο, να ανατάξει την χώρα απηλλαγμένο από τις αριστερές φαντασιώσεις, την βία και των φασισμό του συντεχνιακού κατεστημένου.

Αναλογιζόμενος τα δύο σενάρια καταλήγω στο συμπέρασμα πως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να οδηγηθεί στην πρόοδο και την ευημερία αν δεν απαλλαγεί από τα παρασιτικά τσιμπούρια της κρατικοδίαιτης αριστεράς. Κι επειδή ο λαός μας δεν επιδεικνύει την ωριμότητα να κατανοήσει, εκ των προτέρων, τις καταστροφικές συνέπειες της αριστερής διακυβέρνησης μέσω της λογικής επεξεργασίας δεδομένων, θα ήταν χρήσιμο να πάρει ένα δείγμα, μια γεύση από αυτή. Το δεύτερο σενάριο εμπεριέχει λιγότερα ρίσκα από το πρώτο, διότι το κοκτέιλ της δόσης της αριστεράς που θα υποστεί η χώρα είναι, σχετικά, ανώδυνο και γρήγορα αναστρέψιμο. Απομυθοποιεί μια για πάντα τον αριστερό "μύθο", στέλνει στον αγύριστο μια και καλή συντεχνίες και συνδικάτα και δίνει την δυνατότητα και τον χρόνο δημιουργίας ενός υγιούς κεντροδεξιού σχηματισμού που θα αναλάβει, στη συνέχεια, την ανάπτυξη της χώρας. Παρόλο που δεν είναι ένα σενάριο στερούμενου ρίσκου, διότι ήδη η χώρα περπατάει σε τεντωμένο σκοινί και μπορούν να συμβούν μοιραία "ατυχήματα", εμπεριέχει τις περισσότερες ευκαιρίες.

Αντίθετα, το πρώτο σενάριο, ενώ προκαλεί πρόσκαιρο εφησυχασμό, εμπεριέχει όλα τα συστατικά ενός εκρηκτικού μίγματος που θα τινάξουν τα πάντα στον αέρα καταδικάζοντας την χώρα σε υπο-ανάπτυξη, μιζέρια, διεθνή ευτελισμό, απομόνωση και πιθανότατα σε εθνική τραγωδία.

Συμπέρασμα; Στις επερχόμενες εκλογές μια αναιμική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, σαφής ήττα της ΝΔ, κι ενίσχυση των φιλελεύθερων σχηματισμών αποτελεί και την ευτυχέστερη εξέλιξη για τη χώρα. Πιθανότητα, μια εξέλιξη που να μην ταυτίζεται με το θυμικό και τα συμφέροντα πολλών από όσους έχουν την υπομονή να διαβάζουν ακόμη αυτό το κείμενο! Ίσως όμως να αποτελεί και το μοναδικό σενάριο που να μπορεί να στους τίτλους τέλους του να γράφει: Happy End.