 |
| Σκίτσο του Γ. Ιωάννου στο ΕΘΝΟΣ |
Αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα κατάλυσης του όποιου προσχήματος δημοκρατίας η σημερινή κατάσταση λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι υφιστάμενοι θεσμοί της (Ευρωκοινοβούλιο, Συμβούλια Υπουργών, Κομισιόν κλπ) λειτουργούν σε καθαρά «εικονικό» ή «εκτελεστικό» επίπεδο, ως κομπάρσοι-διεκπεραιωτές ειλημμένων αποφάσεων.
Ειλημμένων, που και από ποιους;
Δεν αποτελεί πλέον ούτε κοινό μυστικό ότι οι κρίσιμες αποφάσεις λαμβάνονται στο Βερολίνο από την Γερμανική κυβέρνηση. Ουδείς το αρνείται και ουδείς το αμφισβητεί. Οι όποιες «αντιστάσεις» σε αυτή την πραγματικότητα έχουν καμφθεί εδώ και καιρό, και αποτελεί πλέον παρελθόν και το γραφικό παραδοσιακό «παζάρι» ανταλλαγμάτων μεταξύ των μελών για την λήψη των κρισίμων, πάντα, αποφάσεων που αφορούν την τύχη και το μέλλον των κρατών μελών της ΕΕ.
Έτσι, δεν εκπλήσσει το γεγονός της καλοστημένης «ενέδρας» για την εξόντωση της «ζηλευτής» Κυπριακής οικονομίας, με την πισώπλατη μαχαιριά που επιφύλαξαν οι κατά τα λοιπά «συνέταιροι» μας, μόλις διέγνωσαν την προσωρινή της αδυναμία να αντιδράσει… «Της την είχαν στημένη στη γωνία» όπως λέει και ο λαός μας και με το πρώτο στραβοπάτημα «της την έφεραν». Μόνο που δεν πρόκειται για μια εκδικητή μαχαιριά κατά ενός πολίτη, αλλά κατά ενός ολόκληρου λαού, που τόλμησε να αγνοήσει τα μηνύματα υποταγής, που συστηματικά εκπέμπονταν από το «κέντρο». Διαλύοντας ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα μιας χώρας, που επιβιώνει χάρις σε αυτό, καταδικάζοντάς την στην ύφεση και την μιζέρια, αποτελεί πράξη αδιανόητης εκδικητικότητας για μέλη-εταίρους μιας ένωσης λαών-κρατών. Όσο για τα προσχήματα περί ανήθικων τραπεζικών πρακτικών της Κύπρου η απάντηση δίδεται από τις ηθικές πρακτικές των γερμανικών πολυεθνικών και των λοιπών φορολογικών παραδείσων της ΕΕ.
Βεβαίως, δεν αποτελεί αντικείμενο του άρθρου αυτού, ούτε η ανάλυση της 2ης μετά τον Αττίλα, Κυπριακής τραγωδίας, ούτε η αναζήτηση των ορίων της ηθικής των Γερμανικών πολιτικών.
Σκοπός του άρθρου είναι να...
Αναρτήσεις
