Ο φόβος

Έλαβε τέλος πια το παραμύθι...
με το μαντρί και τον κακό το λύκο!

Το μαντρί τ'αφάνισαν
τα πρόβατα τα ίδια
όταν για τσοπάνη τους
διαλέξανε τον λύκο...

Από την ώρα, μάλιστα, που
μπήκε στο μαντρί,
έπαψε πιά ο κίνδυνος
να βρίσκεσαι απ' έξω

Και τι θ'απογενούμε πιά
χωρίς παραμύθι,
χωρίς μαντρί
και λύκο;

Ο φόβος,
που μέχρι σήμερα
εφύλαγε τα έρμα,
ήταν μια κάποια λύσις...

Άσμα ασθμαινόντων ηγετών

Ερασιτέχνες της πολιτικής
μαθητευόμενοι Μάγοι
Κυβερνούν
Εν Αγνοία
Στοιχειωδών Κανόνων
Αγοράς
Αρχών
και Ήθους
εν πλήρη Αλαζονεία
και υπερφίαλη αναλγησία
Κωπηλατούν αρειμανίως
στο τρικυμιώδες πέλαγος της ανοησίας
στο πέρας του οποίου
καραδοκούν
η Σκύλλα και η Χάρυβδη
Φύλακες άγρυπνοι
των στενών της
Νέμεσης

Τα παιχνίδια κερδοσκοπίας με το ψωμί & η απελευθέρωση της αγοράς αρτοποιίας

Tο Forum για την Ελλάδα, συνεχίζει με την κατάθεση νέων προτάσεων που θα οδηγήσουν σε ένα σαρωτικό σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων με στόχο να βάλουν την αγορά αλλά και την Ελλάδα σε κίνηση. Σε κάθε περίπτωση κεντρική μας προτεραιότητα παραμένει η διαφύλαξη της κοινωνικής ενότητας και αλληλεγγύης έτσι ώστε να μην επιτρέψουμε στην κρίση να οδηγήσει την μια κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα να στρέφεται κατά της άλλης.

Οι εξελίξεις στην αγορά αρτοποιίας αποτελούν την τρέχουσα περίοδο ένα ιδιαίτερο ευαίσθητο θέμα που αγγίζει όλους τους Έλληνες πολίτες. Είναι αλήθεια πως υπήρξε αύξηση στις διεθνείς τιμές σίτου λόγω των πυρκαγιών στη Ρωσία (περίπου 20% τον τελευταίο μήνα).

Δικαιολογεί όμως η αύξηση αυτή μια αύξηση στην τελική τιμή του ψωμιού;

Αναλύοντας το ανωτέρω διάγραμμα τιμών σίτου πενταετίας παρατηρούμε πως πριν 2 περίπου χρόνια (τον χειμώνα του 2008) η τιμή του είχε φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ (κοντά στα 450 δολάρια ο μετρικός τόνος). Την περίοδο 2007-2008, με το πρόσχημα των αυξήσεων των διεθνών τιμών, έγιναν μια σειρά από σημαντικές αυξήσεις της τιμής του ψωμιού, στην Ελλάδα, οι οποίες ουσιαστικά ουδέποτε αποσύρθηκαν, ακόμη και όταν η διεθνής τιμή σίτου επανήλθε από τα 450 στο 150 δολάρια τον τόνο (3 φορές κάτω)! Συγκεκριμένα η λιανική τιμή ανά κιλό, διαμορφώθηκε από περίπου 0,8 σε 1,6 ευρώ, όπου και σε γενικές γραμμές παραμένει μέχρι σήμερα.

Σε καμία, λοιπόν, περίπτωση δεν πρέπει να γίνεται κουβέντα για αύξηση της λιανική τιμής τους ψωμιού.

Στην πραγματικότητα, υπάρχουν και περιθώρια μείωσης των τιμών αν η κυβέρνηση προχωρήσει σε μια ουσιαστική απελευθέρωση της αγοράς αρτοποιίας. Αντί να ψάχνει μάταια για κερδοσκόπους και άλλα "φαντάσματα" καλόν θα ήταν να συμμαζέψει πρώτα τα του οίκου της. Είναι η ίδια η κυβέρνηση που με τις ενέργειές της και τις (μη) αποφάσεις της εμποδίζει την πτώση των τιμών, θέτοντας φραγμούς στο πραγματικό άνοιγμα της αγοράς αρτοποιίας και την ενίσχυση του ανταγωνισμού στον κλάδο, σύμφωνα μάλιστα και με τις επιταγές της ΕΕ.

Προκαλεί ερωτηματικά, η "επιμονή" της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομία & Ανταγωνιστικότητας να αποφεύγει την συμμόρφωση με τις σχετικές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η πρόσφατη, μάλιστα, τροποποίηση του νόμου 3526/2007 (με το άρθρο 15 του ν. 3853/2010) αποτελεί "μνημείο υπεκφυγής" και τρανή απόδειξη της πολιτικής "ομηρίας" της κυβέρνησης από συντεχνιακές λογικές και συμφέροντα μιας άλλης εποχής.

Η πρόταση του Forum για την Ελλάδα είναι απλή:

• Άρση κάθε φραγμού και "τεχνητού νομοθετικού εμποδίου" για την άσκηση πάσης φύσεως επιχειρηματικής δραστηριότητας στον χώρο της αρτοποιίας.


• Ο ρόλος του κράτους να περιορισθεί στον έλεγχο της αγοράς κυρίως σε θέματα που άπτονται των αρχών Υγιεινής και Ασφάλειας Τροφίμων καθώς και Υγιεινής και Ασφάλειας στον χώρο Εργασίας.

Μια τέτοια πολιτική, δεν θα οδηγούσε απλά σε μείωση της τιμής του ψωμιού προς όφελος των καταναλωτών, αλλά θα αύξανε τις επιλογές τους, θα ενίσχυε την αγορά με χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας και θα οδηγούσε σε νέες επενδύσεις στον χώρο.

Δεν μπορούμε να ανεχθούμε άλλο τις συντεχνιακές λογικές του χθες. Χρειαζόμαστε, σήμερα, θαρραλέες και τολμηρές πολιτικές που να λαμβάνονται με γνώμονα το συμφέρον όλων των πολιτών και όχι των ολίγων. Χρειαζόμαστε πολιτικές "κοινής λογικής" με σαφή στόχευση στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και τον εξορθολογισμό των αγορών. Και σίγουρα κάτι τέτοιο δεν μπορεί να επιτευχθεί με στρεβλώσεις της αγοράς και "προστατευμένα" επαγγέλματα.

Αθήνα, 19 Αυγούστου 2010

Για γέλια ή για κλάματα;

Μελετώντας τον κατάλογο με τα 500 καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου, σύμφωνα με το Academic Ranking of World Universities (ARWU) -τον οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ- για το 2010, εντόπισα το Καποδιστριακό μας Πανεπιστήμιο να βρίσκεται στη 221η θέση παγκοσμίως, ενώ το Αριστοτέλειο στην 301η θέση στον κόσμο.

Διαβάζοντας τις εφημερίδες, και ακούγοντας τα ραδιόφωνα με μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα πως η είδηση παρουσιάζεται ως διάκριση για τα Ελληνικά Πανεπιστήμια!

Ναι, η 221η και η 301η θέση θεωρούνται διάκριση!!!

Αυτό και μόνο δείχνει που βρίσκονται τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του λαού μας.
Δείχνει το επίπεδο τη εκτίμησης που τρέφουμε για την παιδεία μας και στο πόσο ψηλά τοποθετούμε τον πήχη των απαιτήσεών μας!

Για το επίπεδο των ΑΕΙ μας δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε ιδιαίτερο σχολιασμό. Τα νούμερα μιλάνε μόνα τους.  Όπως εκκωφαντική είναι και η σιωπή που εκπέμπεται και από τα υπόλοιπα ΑΕΙ μας, τα οποία απουσιάζουν μεγαλοπρεπώς από τον σχετικό κατάλογο.

Αναρωτιέμαι κατά πόσον οι τόσο ευαίσθητες -με το πολιτικό άσυλο π.χ.- φοιτητικές παρατάξεις και οι λοιποί "προοδευτικοί" κονδυλοφόροι, θα κάνουν έστω μια τυπική δήλωση γι' αυτή την κατάντια!

Εκτός αν κι αυτοί εκλαμβάνουν την αξιολόγηση του ARWU ως μεγίστη διάκριση!

Νέος τηλεπικοινωνιακός χειμώνας

Διαβάστε το ακόλουθο άρθρο για να δείτε πως η "ρύθμιση" λειτουργεί ως τροχοπέδη για την ανάπτυξη και την εισαγωγή νέων τεχνολογιών στο χώρο των τηλεπικοινωνιών. Μια λογική συνέπεια όπου και όταν οι επενδύσεις υποδομών απαιτούν "σοβαρά" ποσά και "σοβαρούς" παίκτες και η αγορά αδυνατεί να λειτουργήσει. Ο τεχνοκρατικός όρος που περιγράφει αυτές τις συνθήκες είναι: Μarket Failure. (Το παράδειγμα είναι ιδιαίτερα παιδευτικό και για τις προς απελευθέρωση αγορές ενέργειας και μεταφορών, κυρίως των σιδηροδρόμων).
Σε συνδιασμό μάλιστα με την κυβερνητική αδυναμία να χαράξει ξεκάθαρη γραμμή (χωρίς υποχρεωτικά κάποια κρατική παρέμβαση) κάτι που οφείλεται στην αβουλία, άγνοια και ανικανότητα των κυβερνούντων, οδηγούμαστε σε νέο τηλεπικοινωνιακό χειμώνα με την Ελλάδα να αποκλίνει παρά να συγκλίνει με τον μέσο όρο των λοιπών κρατών της ΕΕ.
Διαβάστε περισσότερα »

"Ο ήλιος είναι πράσινος και ανατέλλει από την δύση"

Γεγονός: Η προηγούμενη "χειρότερη όλων των εποχών" κυβέρνηση κατακαλόκαιρα "έλειωνε" στην Αθήνα προσπαθώντας να μετριάσει τις συνέπειες της κρίσης, ενώ η φρέσκια και ξεκούραστη νυν κυβέρνηση "κωπηλατεί" από resort σε resort αναπαυόμενη από την ταλαιπωρία των εκδρομών στο εξωτερικό.

Αποτέλεσμα: Όλοι οι οικονομικοί δείκτες πάνε από το κακό στο χειρότερο σε σχέση με πέρσυ!

Συμπέρασμα: Άμα έχεις τα ΜΜΕ με το μέρος σου: "Ο ήλιος είναι πράσινος και ανατέλλει από την δύση" (κυριολεκτικά).

Όνειρο στο Κύμα

Ένα από τα πλέον τρυφερά και ερωτικά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ο Μεγάλος Σκιαθίτης Πεζογράφος του ανοιχτού χώρου, ο λάτρης του μεγαλείου της φύσης, ο απλός και λιτός, γνώστης των ανθρώπινων σκέψεων και συναισθημάτων, ο απολογητής μιας ουσιαστικής θρησκευτικής συνείδησης, υπογράφει την ονειρική αναπόληση ενός ανεκπλήρωτου καλοκαιρινού εφηβικού έρωτα του:

Ήμην πτωχόν βοσκόπουλον εις τα όρη. Δεκαοκτώ ετών, και δεν ήξευρα ακόμη άλφα. Χωρίς να το ηξεύρω, ήμην ευτυχής. Την τελευταίαν φοράν οπού εγεύθην την ευτυχίαν ήτον το θέρος εκείνο του έτους 187... Ήμην ωραίος έφηβος, κ' έβλεπα το πρωίμως στρυφνόν, ηλιοκαές πρόσωπον μου να γυαλίζεται εις τα ρυάκια και τας βρύσεις, κ' εγύμναζα το ευλύγιστον, υψηλόν ανάστημα μου ανά τους βράχους και τα βουνά.

Τον χειμώνα που ήρχισ' ευθύς κατόπιν μ' επήρε πλησίον του ο γηραιός πάτερ Σισώης, ή Σισώνης, καθώς τον ωνόμαζον οι χωρικοί μας, και μ' έμαθε γράμματα. Ήτον πρώην διδάσκαλος, και μέχρι τέλους τον προσηγόρευον όλοι εις την κλητικήν “δάσκαλε”. Εις τους χρόνους της Επαναστάσεως ήτον μοναχός και διάκονος. Είτα ηγάπησε μίαν Τουρκοπούλαν, καθώς έλεγαν, την έκλεψεν, από ένα χαρέμι της Σμύρνης, την εβάπτισε και την ενυμφεύθη.

Ευθύς μετά την αποκατάστασιν των πραγμάτων, επί Καποδίστρια κυβερνήτου, εδίδασκεν εις διάφορα σχολεία ανά την Ελλάδα, και είχεν ου μικράν φήμην, υπό το όνομα “ο Σωτηράκης ο δάσκαλος”. Αργότερα αφού εξησφάλισε την οικογένειάν του, ενθυμήθη την παλαιάν υποχρέωσιν του, εφόρεσε και πάλιν τα ράσα, ως απλούς μοναχός την φοράν ταύτην, κωλυόμενος να ιερατεύη κ' εγκατεβίωσεν εν μετανοία, εις το Κοινόβιον του Ευαγγελισμού. Εκεί έκλαυσε το αμάρτημά του, το έχον γενναίαν αγαθοεργίαν ως εξόχως ελαφρυντικήν περίστασιν, και λέγουν ότι εσώθη.

Αφού έμαθα τα πρώτα γράμματα πλησίον του γηραιού Σισώη, εστάλην ως υπότροφος της Μονής είς τινα κατ' επαρχίαν ιερατικήν σχολήν, όπου κατετάχθην αμέσως εις την ανωτέραν τάξιν, είτα εις την εν Αθήναις Ριζάρειον. Τέλος, αρχίσας τας σπουδάς μου σχεδόν εικοσαετής, εξήλθα τριακοντούτης από το Πανεπιστήμιον· εξήλθα δικηγόρος με δίπλωμα προλύτου...

Μεγάλην προκοπήν, εννοείται, δεν έκαμα. Σήμερον εξακολουθώ να...

Διαβάστε την συνέχεια εδώ.

Σκότος

Με "σκοτάδι" μας απειλεί η ΓΕΝΟΠ!
Δηλαδή, τόσα χρόνια σε τι ζούμε;