Πριν μερικούς μήνες βρέθηκα στην μακρινή Σαγκάη. Το πρώτο βράδυ του ταξιδιού επιστρέφοντας από το δείπνο μου στο ξενοδοχείο, θα ήταν περασμένες 11.00, με έκπληξη παρατήρησα πολλά μικρά καταστήματα να είναι ανοικτά σε αντίθεση με τα πολυκαταστήματα που ήσαν κλειστά. Ζητώντας από τον τοπικό μου συνεργάτη να μου εξηγήσει το φαινόμενο αυτός μου απάντησε πως "τώρα είναι η ευκαιρία να βγάλουν μεροκάματο και οι μικροί"! Στη συνέχεια με ενημέρωσε πως όλοι είναι ελεύθεροι να δουλεύουν όποτε θέλουν και πως τα μεγάλα καταστήματα είναι κλειστά διότι δεν τα συμφέρει να καταβάλουν λειτουργικά έξοδα για τους λίγους νυχτερινούς πελάτες οι οποίοι όμως είναι αρκετοί για να συντηρήσουν πολλά μικρά οικογενειακά καταστήματα.
Αντίστοιχο καθεστώς παρατήρησα και στην μετα-σοβιετική Ρωσία όπου τα καταστήματα λειτουργούν επτά μέρες την εβδομάδα, από το πρωί μέχρι αργά το βράδυ.
Φυσικά, όλα αυτά θεωρούνται ταμπού στην χώρα μας, η οποία έχει επιβάλλει στην αγορά ένα καθεστώς βίαιης υποχρεωτικής αργίας με πρωτεργάτη το κράτος σε αγαστή συνεργασία με τα αριστερά (κι όχι μόνο) συνδικαλιστικά όργανα, των οποίων οι εκπρόσωποι έχουν τόση σχέση με την εργασία όση ο διάβολος με το λιβάνι. Όταν μάλιστα κάποια επιχείρηση τολμήσει να λειτουργήσει παίρνουν το νόμο στα χέρια τους επιβάλλοντας με την βία τις αναχρονιστικές, αντιπαραγωγικές δοξασίες τους.
Τον μεσαίωνα αριστερού σκοταδισμού που βιώνει η Ελλάς και τον μακάριο ύπνο των εμπνευστών του έρχεται να διακόψει η επερχόμενη οικονομική χρεοκοπία στην οποία μας οδηγούν αυτές ακριβώς οι νοοτροπίες και πρακτικές. Σαν, μάλιστα, να μην συμβαίνει τίποτα όλοι τούτοι οι υπέρμαχοι των ανελεύθερων ιδεοληψιών τσιρίζουν σαν υστερικοί όταν τίθεται θέμα απελευθέρωσης και εκσυγχρονισμού του καθεστώτος εργασίας των καταστημάτων. Εστιάζουν μάλιστα την επιχειρηματολογία τους σε δύο βασικά επιχειρήματα για να υπερασπιστούν τις αναχρονιστικές δοξασίες τους:
Πρώτον, πως τάχα θύματα μιας τέτοιας ρύθμισης θα είναι οι εργαζόμενοι οι οποίοι θα κληθούν να εργασθούν περισσότερες ώρες και
Δεύτερον, πως τάχα οι πολυεθνικές θα καταπιούν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Το πρώτο επιχείρημά τους αποτελεί ένα βλακώδες σόφισμα αφού έτσι δείχνουν ή να αγνοούν την υφιστάμενη εργατική νομοθεσία είτε να αμφισβητούν την δυνατότητα εφαρμογής της. Είναι προφανές πως αύξηση των βαρδιών θα σημαίνει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, που θα αποτελέσει ευλογία για τον μαστιζόμενο από ανεργία ιδιωτικό τομέα.
Όσον αφορά το δεύτερο επιχείρημά τους, αποτελεί αντικείμενο σαρκασμού το όψιμο ενδιαφέρον των κρατικοδίαιτων αργόμισθων συνδικαλιστών για τις ιδιωτικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Οι οποίες, και με βάση την εμπειρία του εξωτερικού, τίποτα δεν έχουν να χάσουν από τα πολυκαταστήματα σε καθεστώς ελεύθερου ωραρίου, αλλά, αντίθετα, έχουν πολλά να κερδίσουν αξιοποιώντας το ισχυρό όπλο των μειωμένων λειτουργικών εξόδων που διαθέτουν. Φυσικά, αυτά ισχύουν για επιχειρηματίες που επιθυμούν να εργασθούν και όχι για όσους φοβούνται μην χάσουν το μεσημεριανό τους "ραχάτι"!
Η απελευθέρωση του ωραρίου καταστημάτων θα οδηγήσει άμεσα, ιδίως εν μέσω κρίσης, σε:
- Αύξηση του τζίρου της αγοράς, δίνοντας το φιλί ζωής σε χιλιάδες επιχειρήσεις. Το ελεύθερο ωράριο θα ενισχύσει την κατανάλωση όχι μέσω της αύξησης πωλήσεων των βασικών αγαθών (αυτά ούτως ή άλλως θα αγορασθούν) αλλά μέσω "πρόσθετων" συναλλαγών οι οποίες, απλά, δεν εκτελούνται σήμερα διότι δεν υπάρχει η έκθεση του καταναλωτή στην αγορά.
- Απελευθέρωση δυνάμεων ανταγωνισμού που αποτελούν την κινητήριο δύναμη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας.
- Άμεση μείωση της ανεργίας μέσω της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Συγκεκριμένα, αν μόνο το 20% των επιχειρήσεων επιλέξει να επεκτείνει το ωράριο του κατά 4 ώρες ημερησίως σε εβδομαδιαία βάση εργασίας, με ελάχιστη απασχόληση ενός μόνος υπαλλήλου, θα προσφερθούν στην αγορά 120.000 περίπου νέες θέσεις εργασίας ισοδυνάμου πλήρους απασχόλησης!
- Βελτίωση του επιπέδου εξυπηρέτησης των πολιτών οι οποίοι θα μπορούν να προγραμματίσουν καλύτερα τον χρόνο τους αφού πλέον θα έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν αυτοί το πότε θα ψωνίζουν.
- Περισσότερα έσοδα για το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία από τους φόρους που θα προκύψουν από την αύξηση του τζίρου των καταστημάτων αλλά και τις εργοδοτικές εισφορές που θα προκύψουν από τις νέες προσλήψεις.
Και όλα αυτά θα συμβούν χωρίς καμία δημόσια δαπάνη!
Μόνο με μια απλή νομοθετική ρύθμιση που θα απελευθερώνει άμεσα και πλήρως τα ωράρια λειτουργίας καταστημάτων!
------------------------
* Ο Δρ. Γεώργιος Ι. Αναστασόπουλος (ganas@forumgreece.gr) είναι Διευθύνων Σύμβουλος στο Forum για την Ελλάδα και ιδρυτικό μέλος της Δημοκρατικής Συμμαχίας.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου