Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται…

…και για να ακριβολογούμε από τα Ευρωομόλογα! Εντυπωσιάζει, πραγματικά, η πρεμούρα των δυνάμεων του κρατισμού στην πατρίδα μας για να εκδοθεί ευρωομόλογο. Το μεν ΠΑΣΟΚ άνοιξε τον χορό με το να ζητήσει πανευρωπαϊκό δημοψήφισμα (!) ενώ το γαλάζιο ΠΑΣΟΚ έσπευσε να υπερθεματίσει αναδεικνύοντας το ευρωομόλογο σε κεντρικό άξονα της πολιτικής του, παραμερίζοντας τα αδέξια «ξόρκια» του περί μηδενισμού του ελλείμματος σε 12 άτοκες δόσεις!

Αποδεικνύεται πλέον περίτρανα πως πράσινοι και βένετοι δεν έχουν απολύτως καμία διάθεση να αντιμετωπίσουν με σοβαρότητα τα προβλήματα του χρεοκοπημένου ελληνικού κράτους. Μόνο με την ιδέα της δυνατότητας ενός νέου ατέρμονου κύκλου δανεισμού, που υποκρύπτει το ευρωομόλογο, αναστατώθηκαν. Οι αγαστοί συνέταιροι στην διαχείριση του κράτους, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της, επί θύραις, χρεοκοπίας, «καρβέλια» ονειρεύονται, ξανά. «Καρβέλια» ζυμωμένα με τον μόχθο του Γερμανού φορολογούμενου, τον οποίο ελπίζουν να εξαπατήσουν για άλλη μια φορά, για να θρέψουν τα αχόρταγα κεφάλια της λερναίας Ύδρας των ΔΕΚΟ, δημοσίου, συνδικαλιστών και λοιπών μελών της ιδιότυπης αυτής "παρασιτικής" συνομοταξίας κρατιστών.

Η κυβέρνηση «ξεγυμνώνεται» για τα καλά. Αποδεικνύεται πως ουδέποτε υπήρξε όραμα της η λήψη των απαραίτητων δομικών μέτρων που θα καθιστούσαν την ελληνική οικονομία δυναμική και ανταγωνιστική. Αντίθετα, το όραμα της ήταν πάντοτε...
η λήψη ορισμένων εξωραϊστικών μέτρων που θα έριχναν στάχτη στα μάτια των ξένων και θα επέτρεπαν στο πάρτι να συνεχισθεί. Αντί να αδράξει την ευκαιρία για να μειώσει μια και καλή το τεράστιο, αδηφάγο και αντιπαραγωγικό κράτος, κρύβεται πίσω από το δάκτυλο της αναζητώντας προσχήματα για να καθυστερεί, αναβάλλει ή ακυρώνει τις όποιες μεταρρυθμίσεις της επιβάλλει η τρόικα.

Σκοπός της κυβέρνησης δεν υπήρξε ποτέ η εξυγίανση του δημόσιου τομέα. Σκοπός της ήταν, εξ αρχής, η διαχείριση της εξουσίας και η λήψη των ελαχίστως δυνατόν μέτρων για να παραταθεί στο μέγιστο δυνατό η παραμονή της στην εξουσία. Η νομή της εξουσίας υπήρξε εξ’ άλλου πάντα το άθλημα στο οποίο, παραδοσιακά, πρωταγωνιστούσε το ΠΑΣΟΚ. Έτσι, η ευκαιρία να ανοίξουν ξανά οι κρουνοί του διεθνούς δανεισμού της χώρας μέσω του ευρωομολόγου, δεν μπορούσε να βρει παρά θερμούς υποστηρικτές. Αυτή ήταν εξ’ άλλου και η στρατηγική της κυβέρνησης. Από την πρώτη στιγμή που η χώρα μπήκε σε επιτήρηση τόσο ο κ. Παπακωνσταντίνου όσο και άλλα στελέχη του οικονομικού του επιτελείου δικαίωναν τα «σκληρά» μέτρα με το επιχείρημα ότι «θα μας επιτρέψουν να βγούμε στις αγορές (να ξανα-δανειστούμε δηλαδή ) σε μερικά χρόνια».

Για την δε αντιπολίτευση… «ποιος τη χάρη της»! Για το κόμμα που επένδυσε στην χρεοκοπία της χώρας, με στόχο την φθορά της κυβέρνησης και την επαναφορά του στην εξουσία, το ευρωομόλογο αποτελεί «μάνα εξ ουρανού»! . Τρίβουν τα χέρια τους στην Ρηγίλλης με την ιδέα της επιστροφής σε μια εξουσία όπου τα ευρωομόλογα θα παράσχουν την δυνατότητα για πλούτο και χλιδή! Ήδη ξεσκονίζουν τα καλά τους τραπεζομάντηλα και γυαλίζουν τις χρυσές κουτάλες τους. Οι πιο βιαστικοί φόρεσαν ήδη και τις μεταξωτές τους σαλιάρες.

Οι αρχιτέκτονες του κρατισμού στην Ελλάδα είναι ακόμη εδώ… Ενωμένοι και δυνατοί. Πράσινοι και μπλε, με ροζ και κόκκινες βούλες… Δεν πήραν κανένα μάθημα από την κρίση… Εξ’ άλλου τον λογαριασμό τον πλήρωσαν οι άλλοι… Τα γνωστά κορόιδα, καλέ… Αυτοί του ιδιωτικού τομέα... Αυτοί που δούλευαν για να πληρώνουν τους φόρους τους ώστε να μπορεί να τρέφεται το δημόσιο, αυτοί που πληρώνουν τις, τακτικές πια, έκτακτες εισφορές, αυτοί που λούζονται όλη την ανεργία, την ανασφάλεια, τον ευτελισμό. Τα κορόιδα που δεν κατάφεραν να χωθούν σε μια χρυσοφόρα θέση στη δημόσιο, αυτοί που δεν συμπεριελήφθησαν ποτέ ανάμεσα στα «δικά μας» παιδιά.

Όμως τώρα πλησιάζει η ώρα να ξεχαστούν όλα αυτά. Πλησιάζει η ώρα του Ευρωομόλογου. Πλησιάζει η στιγμή που οι "κουτόφραγκοι" θα ξανανοίξουν τους κρουνούς του φτηνού δανεισμού και τα εγχώρια "σαρκοβόρα" θα ορμήσουν ξανά στο πλούσιο γεύμα τους. Προς στιγμήν νόμισαν πως το παραμύθι έλαβε τέλος, μα τώρα τα πονηρά τους μάτια γυαλίζουν εκ νέου και τα σάλια τους άρχισαν να τρέχουν ξανά. Μύρισε φρέσκο αίμα στον κάμπο… Το Ευρωομόλογο είναι κοντά!