"Φορολαγνεία", μια κλασσική σοσιαλιστική συνταγή

του Δρ. Γεωργίου Ι. Αναστασόπουλου*


"Ο τρόπος να συντρίψουμε τους αστούς είναι να τους λιώσουμε ανάμεσα στις μυλόπετρες της φορολογίας και του πληθωρισμού."

Βλαντίμιρ Ίλιτς Ουλιάνοβ-Λένιν

Με νέους φόρους ύψους 5 δις ευρώ ετοιμάζεται η κυβέρνηση να υποδεχθεί το νέο έτος. Την ίδια στιγμή που η ίδια αδυνατεί, ή δεν επιθυμεί, να ελέγξει το μέγεθος του αντιπαραγωγικού κεντρικού κράτους καθώς και τις προκλητικές επιδοτήσεις των αδηφάγων ΔΕΚΟ και των πάσης φύσεως σπάταλων κρατικών φορέων, ινστιτούτων και λοιπών παρασιτικών, κατά το πλείστον, οργανισμών.

Γίνεται αντιληπτό και στον πιο αδαή παρατηρητή πως όλη η εφευρετικότητα των κυβερνητικών εγκεφάλων εξαντλείται στην επινόηση νέων φόρων (μέχρι και φόρο πολυτελείας για την κλασσική πίττα με γύρο μηχανεύθηκαν οι "αθεόφοβοι", με πρόσχημα τάχα ότι η κατανάλωση του παραδοσιακού και ευτελούς αυτού εδέσματος παχαίνει!).

Η επιμονή των κυβερνητικών "σαϊνιών" στη φορολογία έρχεται απλά να επιβεβαιώσει την συνέπεια στην σοσιαλιστική τους παιδεία και την κρατικιστική τους νοοτροπία. Όσοι μάλιστα κατηγορούν τα κυβερνητικά "green-boys" για νεοφιλελεύθερες πολιτικές πλανούνται οικτρά. Και τούτο διότι η υπέρμετρη φορολογία υπήρξε πάντοτε και διαχρονικά το ευαγγέλιο των κρατιστών και των σοσιαλιστών. Αντίθετα, η μείωση της φορολογίας αποτέλεσε και αποτελεί την αιχμή του δόρατος των φιλελεύθερων πολιτικών.

Οι νέοι φόροι, που έρχονται να προστεθούν σε μια σειρά φόρων που θεσπίσθηκαν στο 2010, αποτελούν το "σχοινί" της κρεμάλας στην οποία οδηγούν επιχειρήσεις και μικρομεσαίους, μισθωτούς και συνταξιούχους οι σύγχρονοι δήμιοι της οικονομίας μας, οι σοσιαλιστές. Λαμβάνοντας υπ' όψιν το ελκυστικό φορολογικό περιβάλλον των γειτονικών μας χωρών και το καθεστώς της ελεύθερης διακίνησης επιχειρήσεων και κεφαλαίων εντός ΕΕ, γίνεται άμεσα αντιληπτό σε κάθε πολίτη πως μιλούμε για μια αυτοκτονική οικονομική πολιτική.

Αδυνατούμε να κατανοήσουμε τι νόημα έχει πλέον να επιχειρεί κανείς στην Ελλάδα. Αν προσθέσουμε στην εξοντωτική έκτακτη και τακτική φορολογία, τις κρυφές εισφορές πάσης φύσεως υπέρ τρίτων, την γραφειοκρατία και την διαφθορά του δημοσίου, την συστηματική ανακολουθία λόγων και πράξεων της κυβέρνησης, το ανελαστικό πλαίσιο αγοράς εργασίας, τα σοσιαλιστικού τύπου ρυθμιζόμενα ωράρια λειτουργίας καταστημάτων και την ατιμώρητη φασιστική νοοτροπία και πρακτική των εκάστοτε συντεχνιών και συνδικαλιστικών ηγεσιών τους, τότε καταλήγουμε στο εύλογο συμπέρασμα πως το επιχειρείν στην Ελλάδα όχι μόνο δεν είναι ευπρόσδεκτο αλλά διώκεται αμείλικτα ως ενέργεια προσομοιάζουσα του εγκλήματος του κοινού ποινικού δικαίου.

Η επιμονή των σοσιαλιστών στα εξοντωτικά φορολογικά μέτρα επιδεικνύει μεν ιδεολογική συνέπεια προς τις σοσιαλιστικές τους καταβολές αποδεικνύει δε την υψηλή επικινδυνότητα που συνεπάγεται η προφανής τους άγνοια ή αναισθησία. Όσο δε αυτή η πολιτική παρατείνεται, τόσο αυξάνεται η πιθανότατα η παρούσα κυβέρνηση να έχει την θλιβερή τιμή να επιθέσει την ταφόπλακα επί του πτώματος της ελληνικής οικονομίας. Βεβαίως, αφού πρώτα θεσμοθετηθεί και καταβληθεί ο επιβαλλόμενος φόρος ταφής!

-----------------
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Αποκαλύψεις 23/10/10

* Ο Δρ. Γεώργιος Ι. Αναστασόπουλος (ganas@forumgreece.gr) είναι Διευθύνων Σύμβουλος στο Forum για την Ελλάδα (www.forumgreece.gr).