Η έκδοση πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσης κτιρίων αποτελεί όχι μόνο υποχρέωση της χώρας μας με βάση την κοινοτική νομοθεσία αλλά και ένα απαραίτητο βήμα για την εξοικονόμηση ενέργειας. Η μείωση των ενεργειακών απωλειών των κτιρίων δεν προσφέρει μόνο οφέλη για το περιβάλλον αλλά και για την "τσέπη" των ίδιων των πολιτών. Η επιλεγείσα όμως διαδικασία εναρμόνισης από το Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής αποτελεί άλλη μια ιστορία καθημερινής (σοσιαλιστικής) τρέλας.
Σύμφωνα με την κυβερνητική πολιτική η υποχρέωση έκδοσης πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης για κάθε κτίριο που θα πωλείται ή θα ενοικιάζεται, θα εφαρμοσθεί από τις 9 Ιανουαρίου του 2011 με κόστος που θα κυμαίνεται από 1 – 2 ευρώ ανά τετραγωνικό για τις κατοικίες και 1,5 έως 2,5 ευρώ για τις λοιπές χρήσεις.
Η όλη λογική της ρύθμισης αποπνέει μια έντονη κρατικιστική "μπόχα" και σε επίπεδο ιδέας αλλά και εφαρμογής. "Τύποις" αλλά και "ουσία" το όλο θεσμοθετούμενο σύστημα είναι τεχνικά και ηθικά διαβλητό.
Το ίδιο το πιστοποιητικό δεν προσφέρει καμιά εξοικονόμηση ενέργειας, παρά μόνον «απασχόληση» στον εκδότη του και εξαναγκαστική δαπάνη και γραφειοκρατία στον λήπτη. Πραγματική εξοικονόμηση ενέργειας προσφέρει μόνον η εκτέλεση των απαραίτητων εργασιών θερμομόνωσης, αντικατάστασης κουφωμάτων, λεβήτων, καυστήρων και κλιματιστικών. Αντί, λοιπόν, η προσπάθεια της πολιτείας να επικεντρωθεί εκεί, αυτή σχεδίασε ένα...
αυθαίρετο μοντέλο συμμόρφωσης οδηγώντας την αγορά σε ένα "κυνήγι" πιστοποιητικών το οποίο δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για πολλαπλές πηγές διαφθοράς.
Ξεκινώντας από την αδιαφανή, συντεχνιακή και μονοπωλιακή εκπαίδευση και αναγνώριση των ενεργειακών επιθεωρητών, που προκαλεί πολλά ερωτηματικά, καταλήγουμε σε μια τεχνικά πολύπλοκη διαδικασία όπου η απόκτηση του "πιστοποιητικού ενεργειακής απόδοσης κτιρίων" μετατρέπεται σε αυτοσκοπό που, ντε φάκτο, θα οδηγήσει σε ένα "κάτω από το τραπέζι" αλισβερίσι μεταξύ ιδιοκτήτη και επιθεωρητή με προφανή στόχο την αποφυγή των υπέρογκων εξόδων επισκευών. Το όλο σκηνικό της εκκολαπτόμενης διαφθοράς έρχεται να "δέσει" με την υποχρεωτική διασύνδεση της πιστοποίησης με την δυνατότητα ενοικίασης ή αγοραπωλησίας των κτιρίων εμπλέκοντας στην εξίσωση ακόμη και τις εφορίες. Το κράτος για άλλη μια φορά έρχεται να δημιουργήσει, από μόνο του, έναν γόρδιο δεσμό, που για να τον επιλύσουν -με προσιτό τρόπο- οι πολίτες θα οδηγούνται στα "νύχια" των επιτηδείων. Μεγαλοφυές σχέδιο, ιδίως αν ανήκει κανείς στη συντεχνία των "επιτηδείων".
Επιπλέον, η κυβέρνηση, σε πλήρη σύγχυση, εμφανίζεται, για άλλη μια φορά, με διχασμένη προσωπικότητα: Η μία "προσωπικότητα", η φιλελεύθερη, υποτίθεται πως απελευθερώνει τα κλειστά επαγγέλματα καταργώντας τις ελάχιστες αμοιβές, ενώ την ίδια στιγμή η άλλη "προσωπικότητα", η σοσιαλιστική, θεσμοθετεί ελάχιστες αμοιβές των επιθεωρητών ενεργειακής απόδοσης κτιρίων!
Από την άλλη πλευρά, η αξιωματική αντιπολίτευση, της οποίας φαεινή έμπνευση, αποτελεί η παρούσα ρύθμιση, το μόνο που βρίσκει να στηλιτεύσει είναι ο διπλασιασμός του κόστος του ενεργειακού πιστοποιητικού από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και όχι το πως συμβιβάζεται η θέσπιση ελαχίστων αμοιβών των επιθεωρητών με τη ρήτρα του μνημονίου περί κατάργησής τους! Φυσικά ούτε κουβέντα δεν αρθρώνει για τις "γκρίζες ζώνες", τις "εστίες διαφθοράς" και τις αδιαφανείς διαδικασίες που συνεπάγεται η παρούσα ρύθμιση.
Η πρόταση μας:
Το Forum για την Ελλάδα πιστεύει πως το κράτος πρέπει να σταματήσει, επιτέλους, να παίζει τον ρόλο του Μεγάλου Αδερφού.
Η εναρμόνιση με τις Ευρωπαϊκές απαιτήσεις είναι προφανής:
Για τα μεν τεχνικά θέματα αρκεί να υπάρξει παραπομπή στα απλούστερα τεχνικά πρότυπα, προδιαγραφές και καλές πρακτικές που ήδη εφαρμόζονται σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου.
Για τη δε διαδικασία εφαρμογής η αγορά πρέπει, χωρίς περιορισμούς, να εκπαιδεύσει και να πιστοποιήσει επιθεωρητές οι οποίοι θα διενεργήσουν ελέγχους βάσει των πλαισίων που ήδη ορίζονται από τις διεθνείς προδιαγραφές διαπιστευμένης πιστοποίησης επαγγελματιών και διενέργειας τεχνικών ελέγχων.
Τέλος, αναφορικά με τις τιμολογήσεις θα πρέπει, πολύ απλά, να αφεθούν να λειτουργήσουν οι κανόνες της αγοράς.
Το μόνο που πραγματικά απομένει για να θεσμοθετήσει το κράτος είναι ο μηχανισμός ελέγχου της αγοράς.
Η λύση, λοιπόν, που προτείνει το Forum για την Ελλάδα είναι απλή. Για να λειτουργήσει όμως αποτελεσματικά χρειαζόμαστε μια νέα προσέγγιση: Μια προσέγγιση κοινής λογικής. (Δύσκολο, πράγματι, ζητούμενο από μια πολιτεία έρμαιο της αναπαραγόμενης γραφειοκρατίας, των κρατικιστικών αγκυλώσεων και των συντεχνιακών συμφερόντων.)
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου