Υπάρχει άραγε σήμερα "πολιτικό κενό";

(Karen A. Cooke, Tennessee, Winter's Hope, Watercolor)

Είτε μας αρέσει είτε όχι μια μεγάλη μερίδα συντηρητικών ψηφοφόρων (κυρίως επιχειρηματιών, στελεχών επιχειρήσεων, ελευθέρων επαγγελματιών και μικρομεσαίων παραγόντων διαφόρων παραγωγικών ομάδων) έχει βρει καταφύγιο ή κατευθύνεται ήδη προς το ΠΑΣΟΚ. Η τάση αυτή επιβεβαιώνεται τόσο από τις ποσοτικές όσο και από τις ποιοτικές μετρήσεις της κοινής γνώμης.
Η ροή αυτή έχει ξεκινήσει αρκετά πριν από τις περσινές πολιτικές εκλογές και συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Πρόκειται για μια συνεχή ροή ψηφοφόρων η οποία αναπληρώνει τμήμα των απωλειών της κυβέρνησης προς τ' αριστερά της (από τους δυσαρεστημένους αντι-μνημονιακούς ψηφοφόρους της).

Η σταθερότητα αυτής της αφαίμαξης της ΝΔ είναι εντυπωσιακή και αποτελεί τον βασικό λόγο που εδώ και μήνες καθηλώνει τα εκλογικά της ποσοστά, μην επιτρέποντας της κάποια ουσιαστική ανάκαμψη, παρ' όλα τα πρωτοφανή και σκληρά οικονομικά μέτρα, τους ερασιτεχνισμούς, τις παλινδρομήσεις και τα κατά συρροή ψεύδη της κυβέρνησης

Πως όμως δημιουργήθηκε και γιατί διατηρείται αυτή η ροή;
Τι είναι αυτό που την συντηρεί μέχρι και σήμερα;

Σίγουρα δεν οφείλεται στο ότι η δεξιά έχει διασπασθεί σε 2 ή 3 ή 13 κομμάτια.
Ούτε στο ότι όσοι φεύγουν είναι προδότες και εξαπτέρυγα του ΠΑΣΟΚ (όπως βλακωδώς διαδίδουν οι μυστικο-σύμβουλοι της ηγεσίας της ΝΔ).

Το ξεκίνημα αυτής της διαρροής τοποθετείται χρονικά 3-4 χρόνια πριν από σήμερα, όταν η προηγούμενη κυβέρνηση Καραμανλή εξέπεμπε το σταθερό μήνυμα πως δεν είχε καμία διάθεση να τολμήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις, σε πλήρη αντίθεση με τον προγραμματικό της λόγο.
Το κύμα φυγής κορυφώθηκε πριν τις πρόσφατες πολιτικές εκλογές, τιμωρώντας την δειλή και -σε αρκετές περιπτώσεις- προκλητικά "σπάταλη" κυβέρνηση της ΝΔ.

Η τάση αυτή παραδόξως (;) συνεχίζεται μέχρι και σήμερα για τους ακόλουθους λόγους:

1. Διότι το ΠΑΣΟΚ "κουτσά-στραβά" τολμάει και εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις, που από χρόνια έχει ανάγκη η αγορά και κανείς δεν τολμούσε δημοσίως να παραδεχθεί, πόσο μάλλον να υλοποιήσει.

2. Διότι το ΠΑΣΟΚ ελέγχει απόλυτα τα συνδικάτα, άρα δεν υπάρχουν σοβαρές αντιδράσεις. Οι όποιες αντιδράσεις ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ κλπ πράσινων "υπαλλήλων" είναι προσχηματικές (μόνο για "ξεκάρφωμα" όπως λέει η πιάτσα) και εκδηλώνονται εκ των υστέρων όταν έχουν δημιουργηθεί τετελεσμένα.

3. Διότι το ΠΑΣΟΚ ελέγχει απόλυτα την πλειονότητα των ΜΜΕ μερίδα των οποίων λειτουργεί ως ένας συνεπής κυβερνητικός εκπρόσωπος 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, 7 μέρες την εβδομάδα.

4. Διότι η ΝΔ αναλώνεται σε μια σειρά λαϊκίστικων συνθημάτων και ανεδαφικών οικονομικών προτάσεων, διαβεβαιώνοντας έτσι την αγορά πως στερείται όχι μόνο της στοιχειώδους σοβαρότητας, αλλά και της κοινής λογικής.

5. Διότι δεν υπάρχει (ακόμη) μια σοβαρή κεντροδεξιά εναλλακτική πρόταση, που να αναγνωρίζει τις ανάγκες της αγοράς, να αρθρώνει σοβαρό, υλοποιήσιμο και συνεπή προγραμματικό λόγο και να μπορεί να λειτουργήσει ως buffer zone μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Ποιές είναι οι προοπτικές μας σήμερα;

Δεδομένης,

α) της επιλογής της ηγεσίας της ΝΔ να επιμείνει με συνέπεια σε μια πολιτική λαϊκισμού, που χαϊδεύει τ' αυτιά του όχλου, αποβλέποντας σε ένα γρήγορο πολιτικό κέρδος, που απωθεί τους λεγόμενους "σοβαρούς" ψηφοφόρους,

β) της ισχυρής πίεσης που δέχεται το ΠΑΣΟΚ από την "λαϊκή" του αντι-μνημονιακή πτέρυγα που ασκεί αφόρητες πιέσεις για χαλάρωση της επιβεβλημένης σκληρής οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης (κάτι που μπορεί να εκφρασθεί με ένα γερό χαστούκι προς την κυβέρνηση στις επερχόμενες περιφερειακές εκλογές),

γ) της μηχανιστικής εφαρμογής των απαραίτητων, για την διάσωση της Ελληνικής οικονομίας, μέτρων από τον Πρωθυπουργό και από μια ομάδα υπουργών που μετρούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού (όταν οι υπόλοιποι απλά συμμετέχουν γευόμενοι τις χαρές της εξουσίας),

δ) της υψηλής πιθανότητας η ακολουθούμενη συνετή και συνάμα επίπονη κυβερνητική πολιτική να ανατραπεί από ένα κύμα λαϊκίστικης αυτοκτονικής υστερίας (με αγαστή συνεργασία των ΝΔ , ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και Λαϊκού ΠΑΣΟΚ),

γίνεται άμεσα αντιληπτό πως:

Αποτελεί επιτακτική ανάγκη η όσο το δυνατόν πιο άμεση κάλυψη του εμφανούς και διαρκώς διογκούμενου πολιτικού κενού, που περιεγράφη λεπτομερώς ανωτέρω, με την σύσταση ενός πολιτικού οργανισμού που να εμφορείται από τις ακόλουθες αρχές:

 1. Πίστη στις αρχές της αγοράς
 2. Σεβασμό στις ατομικές ελευθερίες
 3. Αρμονία στις σχέσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων
 4. Μετριοπάθεια στην πολιτική συμπεριφορά
 5. Αυστηρότητα στην τήρηση των νόμων
 6. Επένδυση στις αξίες και στα προτερήματα του λαού μας
 7. Τόλμη στην καινοτομία και στην επιχειρηματικότητα
 8. Συνέπεια στην κρατική μηχανή
 9. Επένδυση στα όνειρα των νέων μας
10. Στοργή στις ανάγκες των ηλικιωμένων μας

Οι σκεπτόμενοι πολίτες σήμερα, κατανοώντας το πολιτικό κενό αλλά και την ανάγκη για ένα νέο ριζοσπαστικό πολιτικό κίνημα που θα ανατρέψει το υφιστάμενο πολιτικό κατεστημένο, αναζητούν εναγωνίως το πρόσωπο που θα ενσαρκώσει τις προσδοκίες τους.

Ήταν ο Παύλος Μπακογιάννης αυτός που πίστεψε πρώτος απ' όλους και διεκήρυξε πως "στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα".
Όλα δείχνουν πως έφτασε η ώρα να είναι η Ντόρα Μπακογιάννη αυτή που θα επωμισθεί το βαρύ ιστορικό φορτίο να τον δικαιώσει.